Tips van Anna over Montmartre

Montmartre heette ten tijde van de revolutie Mont-Marat, naar de beruchte journalist en uitgever die in zijn bad vermoord werd.  Het was in Anna’s tijd een afzonderlijk dorp buiten Parijs, gebouwd tegen een hoge heuvel. Dat  is nu nog te zien aan de kronkelige straatjes en de landelijke huisjes. 

Er zijn nog best wat gebouwen in de wijk Montmartre, die er al staan sinds Anna er kwam. Montmartre kende een eigen kerk, stadhuis, klooster, begraafplaats, wijngaard en er waren veel molens waarmee o.a. kalksteen uit de grond tot gips werd gemalen. De meeste zijn later gesloopt, maar een van de molens die nog overeind staan, is de Moulin de la Galette aan de Rue Lepic.

Net voordat Anna in Parijs kwam wonen, had koning Lodewijk een muur van 24 kilometer om Frankrijk laten bouwen. Niet om de stad te verdedigen, maar als een grens om accijns te kunnen heffen op goederen die de stad in en uitgingen. Deze muur splitste het dorpje Montmartre in een deel dat voortaan bij Parijs hoorde (‘Montmartre intra-muros) waar belasting moest worden betaald), en een ander deel dat onder een departement viel.

Goedkope wijn werd voor Parijse klanten een reden om een uitstapje naar dit idyllische platteland te maken. De drank wordt guinguet genoemd, een goedkoop, zuur wit wijntje dat in Ile-de-France werd geproduceerd en tegenwoordig  niet meer te krijgen is. Er kwamen cabarets, de voorlopers van het moderne restaurant, waar gasten konden zingen als zij een wijntje teveel op hadden.

Tegenover de wijngaard Clos Montmartre werd in 1795 een cabaret gebouwd, dat je nog steeds kunt bezoeken. Het kreeg zijn naam kreeg door de tekening van cartoonist André Gil van een konijn dat uit een pan ontsnapt. Le Lapin à Gil werd al snel le Lapin Agile, of het lenige konijn.

Anna is vast vaak over het Place du Tertre gelopen, de plek waar je tegenwoordig de kunstschilders kunt vinden.

Het oudste restaurant, A la mère Cathérine, vind je op nummer 6 in een voormalige pastorie die tijdens de Franse Revolutie onteigend werd. Catherine Lamotte begin er in 1793 een café-restaurant.

Danton, de bekende revolutionaire leiders was een van de eerste beroemde klanten.

De belastingmuur is inmiddels afgebroken, net zoals het klooster dat tijdens de revolutie is gesloopt, maar het kerkje Saint Pierre de Montmartre heeft het overleefd. Het staat tegenwoordig wel in de schaduw van zijn grote buurman de Sacré Coeur.

Vlakbij het plein ligt Musée de Montmartre (12 rue Cortot), gevestigd in het oudste gebouw van Montmartre. Wil je Anna's wereld beleven, ga hier dan zeker eens kijken (je ziet er ook het Montmartre van de 19e eeuw). Het is een typisch Frans landhuis, Hôtel de Rosimond genaamd, met aan de voorkant een kleine rozentuin en aan de zijkant een kleine wijngaard.

Bron: Parijsonline.nl